ในช่วงชีวิตของเรา มีความรักผ่านเข้ามามากมาย
แต่จะมีมั้ยรักแท้ที่เสาะหา
หลงรักเขาแทบเป็นบ้า แต่เขาไม่มีหัวใจมาให้
ก็เฝ้าแต่รักเขา หลงเขาอยู่ฝ่ายเดียว
คุยกันพอเขาไม่เห็นก็ร้องไห้
หัวเราะกันพอเขาไม่เห็นก็ร้องไห้
สุดท้ายลับหลังเขาก็ร้องไห้ตลอด
แต่ถ้ามองในมุมกลับ
ความไม่สมหวังนั้นก็สอนให้เรารู้จักการให้ไม่ใช่เหรอ
ให้อิสระแก่เขาในการคิด และเจ็บปวดเมื่อเห็นเขารักใครซักคน
ให้อิสระแก่เขาในการที่จะจากไป
แต่เขาก็ไม่มีทางที่จะสัมผัสได้หรอกว่าคนที่ยืนอยู่ตรงนี้
....คิดอะไรอยู่
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น